در سوگ مولاي نيايش و زينت عبادت کنندگان امام سجاد(ع(

صداي مناجاتش هنوز هم سياهي شب را مي شکافد. کوچه پس کوچه هاي غم زده مدينه، هنوز هم، با گام هاي پر مهرش آشناست. او ميراث دارِ نهضتِ عاشورا، پيام دارِ مکتبِ سرخِ تشيع، شهريارِ نيايش و زينت عبادت کنندگان، امام علي بن الحسين(ع) است. با تني تب دار و دست و پايي در غل و زنجير، پرچمِ خون رنگِ قيامِ پدرش، سيدالشهداء(ع)، را بر دوش گرفت و با طنينِ نافذِ کلامِ علي وارش، شهرِ شب زده را بر سرِ ستم پيشگان خراب کرد. او همان امامِ مهرباني است که در اسارت، لباس عزت پوشيد و بانگِ بيدارگرش خفتگان را از خوابِ غفلت بيدار کرد. نيايش هاي عاشقانه اش، شيفتگانِ عبوديت را به بزم بندگي معبود مي کشاند و زمزمه هاي عارفانه اش جانِ مشتاقان را به شوق توبه صيقل مي داد. راه گم کردگان با صحيفه او راه را از بيراهه بازمي شناختند و در هر فراز آن، حقيقتِ راستينِ اسلامِ ناب را به نظاره مي نشستند. معرفت و شناختِ راه حق با او جان تازه اي گرفت. در پرتو تلاشِ او بود که حوزه درس امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شهرتي عالمگير يافت. با اين حال، در تمام عمر شريفش، يادِ شهادتِ مظلومانه پدر، يادِ اسارتِ خاندانِ رسالت، يادِ غربتِ اهل بيت(ع) در شهرِ فريب و نيرنگ، همواره قلب شريفش را مي فشرد و سرشک پاکش را بر صورت نوراني اش روان مي کرد. محنتي جان فرسا که جز با شهد شيرين شهادت به پايان نمي رسيد

.

منبع:آخرین خبر