:

کسی که نهان و آشکار٬ و کردار و گفتارش تفاوتی نکند٬ به راستی امانتش را ادا و عبادتش را خالص کرده است.


پرتال اطلاع رسانی شورای اسلامی شهر ارومیه
اخبار و رویداد ها
سید الشهدا(ع) زینت عرش و فرش

سید الشهدا(ع) زینت عرش و فرش

نویسنده: آقای نصیرپور/چهارشنبه, 14 مهر,1395/دسته ها: اخبار, مقالات

رتبه بندی این مطلب:
بدون رتبه

سید الشهدا(ع) زینت عرش و فرش

یادداشت :

دکتر محمدرضا علیزاده امام زاده:

رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر ارومیه

«اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»

 

حضرت سيدالشهدا (ع)، يک انسان کامل و شخصيتي استثنائي است که داراي ابعاد وجودي متعددي بوده و در چهره‏هاي گوناگوني براي مردم جهان با نگاه مختلف، جلوه کرده است. از اين رو هر يک از آنها طبق دیدگاه خود، آثار و برکاتي را براي آن وجود شريف و نهضت مقدسش بيان مي دارند، از آنجايي که سالار شهيدان يک امام است و امامان (ع) به لحاظ مقام امامت، منشأ خيرات، برکات و آثار بسياري هستند؛ آن حضرت نيز از آثار و برکات بي‏شماري برخوردار است. ولي بناي ما در اين مختصر، بيان آثار و برکاتي است که مي توان با استفاده از شواهد روايي و تاريخي در خصوص ابي عبدالله الحسين (ع) متذکر شد

از آثار و برکات فردي سيد الشهدا (ع) که در سراي ديگر ظهور کرده و جلوه‏نمايي مي‏کند، بهشتي شدن دوستداران و حتي دوستان و دوستداران آن حضرت است. چنانکه حذيفة بن يمان گويد: رسول خدا (ص) را ديدم که دست حسين بن علي (ع) را در دست خودگرفته بود و مي‏فرمود: «يا ايها الناس، هذا الحسين بن علي فاعرفوه، فو الذي بيده، انه لفي الجنة، و محبه في الجنة، و محبي محبيه في الجنة» ( بحارالانوار، علامهء مجلسي، ج 43، ص262 ).  اي مردم، اين حسين بن علي است، او را بشناسيد؛ سوگند به آن خدايي که جانم به دست اوست، براستي او در بهشت است، و دوستدار او نيز در بهشت است، و دوستدار دوستدار او نيز در بهشت مي‏باشد. و از امام موسي بن جعفر (ع) روايت شده که فرمود: «رسول خدا (ص) دست حسن و حسين (ع) را گرفت و فرمود: «هر کس اين دو پسر و پدر و مادر آنان را دوست داشته باشد، روز قيامت در درجه من با من خواهد بود» (منتخب کامل الزيارات، ابن قولويه، ص 32.) و نيز رسول خدا (ص) فرمود: «آگاه باشيد، همانا حسين (ع) دري از درهاي بهشت است، هر کس با او دشمني کند خدا بوي بهشت را بر او حرام مي‏کند» ( سفينة البحار، محدث قمي، ج 1 ص 257). و معلوم است که اين مقام عظيم تنها با محبت ظاهري حاصل نمي‏شود، بلکه مقصود، محبت خاصي است که مخصوص کساني مي‏باشد که در درجات بالاي ايمان هستند. اگر چه دوستي و محبت امامان معصوم و امام حسين (ع) ثمر بخش است ولي احراز مقام والاي معيت بارسول خدا (ص) در بهشت برين، محبتي فراتر از ظاهر مي‏طلبد .

 من آن نورم که در شبهاي تاريک چراغ رهنماي کاروانم

در اين دريا منم آن ناخدايي‏ که کشتي را به ساحل مي‏رسانم

‏ روايت شده که امام حسين (ع) فرمود: «خدمت رسول خدا (ص) شرفياب شدم در حاليکه ابي بن کعب هم آنجا بود. حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: مرحبا به تو، اي ابا عبدالله، اي زينت آسمانها و زمين. ابي گفت: چگونه او زينت آسمانها و زمين است در صورتي که کسي غير از تو چنين نيست؟ حضرت فرمود: اي ابي، قسم به کسي که مرا به حق به نبوت مبعوث کرد، حسين بن علي در آسمان بزرگتر از روي زمين است، و همانا بر طرف راست عرش الهي نوشته شده است که او چراغ هدايت و کشتي نجات است». ( فرائد السمطين، جويني خراساني، ج 2 ص 155) يکي از برکات فردي حضرت سيدالشهدا (ع) اين است که او «چراغ هدايت» و «کشتي نجات» است. اگر چه همه پيامبران و امامان (ع) چراغها و انوار هدايت و کشتيهاي نجات و رهايي اند، چنانکه پيامبر اسلام (ص) فرمود: «انما مثل اهل بيتي فيکم کمثل سفينة نوح من دخلها نجا، و من تخلف عنها هلک». ( فرائد السمطين، جويني خراساني، ج 2 ص246) همانا خانداون و اهل بيت من در ميان شما مانند کتشي نوح است که هر کس داخل آن شود نجات پيدا کرده و هرکس که از آن تخلف کند هلاک خواهد شد. اما کشتي نجات حسين (ع) حرکتش بر امواج توفنده و گسترده دريا، سريعتر و لنگر انداختن و پهلو گرفتن آن بر ساحلهاي نجات آسانتر بوده و دايره بهره‏وري و استفاده از نور مشعل وجود حسين (ع) وسيع تر است. در آن زماني که امواج بلند و سهمگين فساد و گناه بر پيکره نيمه‏جان جامعه اسلامي، و جان و دل مسلمانان، تازيانه مرگ مي زد و گرداب حوادث و توطئه‏ها و پليديها، خفتگان در بستر غفلت را بي‏رحمانه به قعر تاريکي و تباهي مي کشيد، اين حسين بود که با قيام و نهضت الهي خود و شهادت و اسارت اهل بيت خويش، گرفتاران در اين اوضاع خطرناک را از درياي پر تلاطم ساخته شده به دست فتنه‏گر «بني اميه» نجات بخشيد و با کشتي رهايي خود، اين خفتگان و غافلان و گرفتاران را به ساحل نجات رهنمون نمود. آري، حسين (ع) «مصباح الهدي» است تا در اين ظلمتکده خاک، دليل و راهنماي راه باشد؛ و «سفينة النجاة» است تا در اقيانوس متلاطم فتنه‏ها و ضلالتها، غرق شدگان را که کشتي شکسته بودند فرياد رس باشد.

اي که مصباح هدايت هستي و فلک نجات‏

 از چه با اين اشکها ايجاد طوفان مي کني؟

زنده در قبر دل ما بدن کشته تو است

جان مايي و ترا قبر حقيقت دل ماست
السلام علیک یا قتیل الله و ابن قتیله
التماس دعا: دکتر علیزاده امامزاده

تعداد نمایش ها (966)/نظرات (0)

کلمات کلیدی:

نوشتن یک نظر

This form collects your name, email, IP address and content so that we can keep track of the comments placed on the website. For more info check our Privacy Policy and Terms Of Use where you will get more info on where, how and why we store your data.
افزودن نظر
آمار بازدید
دی ان ان